زندگی را بر خود حرام نکنید

زندگی را بر خود حرام نکنید

وقتی داری برای امتحان بزرگی مثل آزمون  آماده میشی، خواسته یا ناخواسته‌، انواع و اقسام استرس‌ها رو تجربه می‌کنی و زندگی‌ات تحت تاثیر قرار می‌گیره. این زندگی تحت تاثیر قرارگرفته، چه بخواهی، چه نخواهی، مدتی از عمر تو رو تشکیل میده... 

نوشته دکترحمیدرضا امیرذهنی

این دوره مستقیما روی تو، کارهات، روابط تو و حتی سلامت جسمی و روحی‌ات تاثیر می‌گذاره. این تو هستی که تحت تاثیر سبک زندگی خودت توی این مدتی که برای آزمون آماده میشی، قرار می‌گیری.

ما گم نخواهیم شد

اما همه چیز به این اندازه هم که جبری و بد به نظر میاد، نیست. خوشبختانه، خود تو هستی که سبک زندگی‌ات رو تعیین می‌کنی و برای این روزها و روزهای دیگر زندگی‌ات برنامه‌ریزی می‌کنی. من هم امسال آزمون دستیاری دارم و با تمام وجودم استرس‌ها، نگرانی‌ها و دغدغه‌ها و مشکلات سر راه رو حس می‌کنم، اما راستش وقتی به سبک زندگی چند هفته قبل خودم و خیلی از دوستانی که دارند برای آزمون آماده‌ میشن نگاه می‌کنم، احساس می‌کنم یه جورایی هممون بین کوهی از انواع و اقسام فشار و استرس و دل‌نگرانی و مسایل جانبی حقیقی و شایعه و البته کلی از کتاب‌ و جزوه و مطالب متنوع علمی گم شدیم. همیشه وقتی به این مساله فکر می‌کنم، یاد این مثال انگلیسی‌ها می‌افتم که میگن: «وقتی می‌خواهی از داخل ماز عبور کنی، اگر بری توش و دید کلی از مسیر نداشته باشی، حتما راه رو گم می‌کنی و هر چه تلاش می‌کنی بیشتر از راه درست دور میشی و نهایتا راه رو پیدا نخواهی کرد، اما اگه بیای و از بالا نگاهی به ماز بندازی و یک دید کلی به دست بیاری، خیلی راحت می‌تونی راه درست رو پیدا کنی و ازش عبور کنی.»

---

تاثیر رشته MBA

بدون سرمایه اولیه هم می توان میلیاردر شد

    ایرا رنرت، سرمایه گذار و میلیاردر دیگری از آمریکا است. وی با ثروت 3/5 میلیارد دلار صد و چهل و چهارمین ثروتمند دنیا در سال 2010 است که ثروت خود را از راه سرمایه گذاری در اوراق بهادار پر ریسک و از طریق شرکت های فلزاتی که خریده به دست آورده است.وی شرکت های مختلفی را در صنایعی چون معدن و فلزات در اختیار دارد که شامل گدازش سرب، معادن ذغال سنگ، تولید منیزیوم و خطوط مونتاژ وسایل نقلیه می شود. رنرت در حال حاضر کنترل یکی از بزرگترین شرکت های صنعتی خصوصی ملی آمریکا را در دست دارد.
    ایرا لئون رنرت در سال 1943 در بروکلین نیویورک متولد شد. وی در کالج بروکلین در رشته علوم سیاسی تحصیل کرد و سپس به مدرسه تجارت استرن در دانشگاه نیویورک رفت و از این دانشگاه با مدرک MBA فارغ التحصیل شد.
    ایرا رنرت در حال حاضر یکی از اعضای هیات سرپرستان دانشگاهی که خود در آن تحصیل کرده بود، مدرسه تجارت استرن دانشگاه نیویورک، است. رنرت در سال 1956 کار خود را به عنوان یک تحلیل گر اعتبارات در وال استریت شروع کرد. وی همچنین به طور پاره وقت به عنوان یک فروشنده برای یک شرکت ماشین های تحریر کار می کرد. ایرا رنرت قبل از آنکه کسب و کار خود، «آی ال رنرت اند کو» (I.L.Rennert & Co) را در سال 1962 در جنوب منهتن راه بیندازد کارگزاری سهام هم می کرد. در آن زمان از سوی انجمن ملی مبادله کنندگان اوراق قرضه (NASD ) به خاطر اینکه بدون سرمایه کافی فعالیت می کرد، مورد مواخذه قرار گرفت که این اتفاق در سال 1963 نیز تکرار شد که موجب لغو مجوز او در نوامبر سال 1964 شد. رنرت در واقع از فعالیت در صنعت اوراق قرضه منع شده بود. به گفته رنرت، وی داوطلبانه بنگاهش را تعطیل کرد و مجوزش هم براساس رویه معمول لغو شد.
    ایرا رنرت طی 11 سال پس از آن اتفاق به کار مشاوره مالی مشغول بود و به بازار خصوصی سرمایه وارد شد. او از طریق استقراض بخش هایی از شرکت ها که دیگر مورد استفاده نبود، را می خرید و گرد هم می آورد. رنرت در سال 1975 یک تولید کننده ماشین خیاطی را خرید. وی چند سال بعد شرکت کوورت مارین در کانزاس سیستی ( که در سال 1992 ورشکسته شد) و پس از آن گروه فروشگاه های سخت افزار و شرکت های الوار سازی را خرید. رنرت در اوایل دهه 1980 به شرکت منابع یکپارچه (Integrated Resources Inc)
    که از سوی مایکل میلکن تامین مالی می شد پیوست. او در کار اوراق بهادار پر ریسک استاد، بسیار موفق و از پیشتازان این کار بود. رنرت از مایلک میلکن هنر سرمایه گذاری در اوراق بهادار پرریسک را آموخت. اما این شرکت در سال 1989 به خاطر یک فساد مالی از هم پاشید. البته رنرت از آنجایی که به شکل مستقل شروع به سرمایه گذاری در اوراق بهادار پر ریسک کرده بود به همراه این شرکت سقوط نکرد. وی قبلادر سال 1986 گروه رنکو ، یک شرکت سرمایه گذاری در شرکت های دیگر در صنایع مختلف، را تاسیس کرده بود. استراتژی او برای ایجاد این شرکت کسب سهام شرکت هایی که مشکل داشتند و تامین مالی این خریدها به وسیله اوراق بهادار پر ریسک بود. وی در سال 1992 شرکت AM جنرال (تولیدکننده وسایل نقلیه سنگین از جمله اتومبیل هامر در آمریکا) را به قیمت 133 میلیون دلار خرید.
    رنرت ازدواج کرده و 3 فرزند دارد. رنرت و همسرش اینگبورگ در امور خیریه بسیاری فعالیت داشته اند و به بسیاری از سازمان ها کمک مالی کرده اند. آنها مبلغ 5 میلیون دلار برای تاسیس مرکز ویسل به دانشگاه بوستون و 250 هزار دلار برای تاسیس مرکز لینکلن اهدا کرده اند. آنها در دانشگاه های مختلفی از جمله کالج بارنارد، کالج پزشکی آلبرت انیشتین و دانشگاه کلمبیا صاحب کرسی هستند.
    

ثروتمندترین فرد

ثروتمندترین فرد در استرالیا و نیوزیلند

    گرائم هارت، ثروتمندترین فرد در استرالیا و نیوزیلند، با ثروت 3 /5 میلیارد دلار در سال 2010 از سوی مجله فوربس صد و چهل و چهارمین فرد ثروتمند دنیا معرفی شده است.
    وی در حال حاضر یکی از ماهرترین افراد در خریدهای استقراضی (Leveraged Buyout) است (مقصود از خریدهای استقراضی این است که شرکتی سهام عمده شرکت دیگر را می خرد و برای بازپرداخت وام های گرفته شده دارایی های خریداری شده را به گرو یا رهن می گذارد). هارت در سال 2007 از سوی مجله شنوندگان نیوزیلند به عنوان بیست و نهمین فرد قدرتمند نیوزیلند معرفی شد.
    گرائم هارت در سال 1955 در نیوزیلند متولد شد.
    گرائم هارت مدرسه را در سن 15 سالگی رها کرد. موفقیت هارت در کسب و کار ناشی از سخت کوشی و تواضع او در کار بود. او در دوران جوانی به عنوان یک صافکار بدنه ماشین و سپس یک راننده کامیون مشغول به کار شد. وی تحصیلات خود را ادامه داد و سپس به دانشگاه اوتاگو رفت و در سال 1987 از این دانشگاه با مدرک MBA فارغ التحصیل شد. پایان نامه او درباره تدوین یک استراتژی برای یک شرکت کوچک به نام رنک بود تا بتواند تبدیل به یک شرکت بزرگ شود. این استراتژی بر پایه استفاده از جریان وجوه نقد شرکت های با عملکرد خوب برای افزایش سرمایه این شرکت تدوین شده بود.
    گرائم در سال 1990 شرکت چاپ دولتی را به قیمتی زیر ارزش بازار آن خرید که سود زیادی برای او به همراه داشت. وی سال بعد از آن، گروه وایتکاولز را خرید که در آن زمان شامل یک فروشگاه زنجیره ای کتاب و لوازم التحریر می شد.
    در حال حاضر گروه رنک شرکت سرمایه گذاری خصوصی هارت است که 100 درصد مالکیت شرکت برنز فیلیپ و کارتر هالت هاروی را در اختیار دارد. شرکت برنز فیلیپ یک شرکت تولیدکننده مواد غذایی در استرالیا و نیوزیلند است که هارت از سال 1997 عضو هیات مدیره و از سال 2004 رییس آن بوده است. گروه رنک در حال حاضر با بیش از 8950 کارمند درآمدی بیش از 540 میلیون پوند در سال دارد.
    گرائم هارت نیز مانند بسیاری از خریداران استقراضی دیگر ترجیح می دهد شرکت هایی که ارزش بازار آنها کم بوده یا عملکرد بدی دارند را خریده و با مدیریت وجوه نقد قوی، کاهش هزینه ها و ساختاردهی مجدد آنها را تقویت کند. هارت از زمانی که در سال 2006 کارتر هالت هاروی را خرید، فعالیت های خرید خود را روی بخش بسته بندی کاغذی متمرکز کرده است. هارت در سال 2007 شرکت بسته بندی سوئیس SIG را به قیمت 2/3 میلیارد دلار نیوزیلند خرید. بخش کومبیبلاک SIG دومین شرکت بزرگ بسته بندی مواد غذایی و نوشیدنی در جهان پس از تترا لاوال است. هارت در سال 2007 همچنین شرکت تولید کاغذ بلوریج در کارولینای شمالی را خرید که رنک را تبدیل به دومین بازیگر بزرگ در کسب و کار تولید کاغذ در جهان کرد.
    بزرگترین خرید او تاکنون مربوط به گروه بسته بندی رینولد در سال 2008 و به قیمت 7/2 میلیارد دلار بوده است. هارت خود مستقیما کسب و کارش را مدیریت نمی کند بلکه بیشتر بر تامین مالی مربوط به سرمایه گذاری مجدد روی شرکت ها متمرکز است. البته او به کس دیگری اجازه نمی دهد سهام شرکت هایش را داشته باشد و به این شکل تمام ریسک و البته سودهای این خریدهای استقراضی تنها برای خود او باقی می ماند. گروه هارت ازدواج کرده و دو فرزند دارد. وی در حال حاضر ساکن اوکلاند در نیوزیلند بوده و ترجیح می دهد از رسانه ها دوری کرده و کمتر در انظار عمومی حضور یابد.
    

رشد کمی چشمگیر، رشد کیفی اندک

گزارشی از چهارمین نمایشگاه رسانه های دیجیتال 

چهارمین نمایشگاه و جشنواره رسانه های دیجیتال از تاریخ 15 مهر ماه در دو بخش اصلی و جنبی و با حضور 850 شرکت کننده در مصلای بزرگ امام خمینی(ره) آغاز به کار کرد.
    در نمایشگاه امسال، نرم افزارهای رسانه ای، بازی های رایانه ای نرم افزارهای تلفن همراه، پایگاه های اینترنتی، وبلاگ ها، هنرهای دیجیتالی و پژوهش، فناوری و نوآوری در رسانه های دیجیتال از بخش های اصلی بوده و بخش های جانبی نمایشگاه شامل نشست های تخصصی و کارگاه های آموزش خانواده و رسانه های دیجیتال، رسانه دیجیتال در آیینه هنر، مراکز و موسسات ارائه دهنده خدمات رسانه های دیجیتال استان ها و سازمان ها، شهر دیجیتال و بخش بین الملل است.
    برگزارکنندگان این نمایشگاه معتقدند نمایشگاه امسال نسبت به سال گذشته از لحاظ محتوا و نحوه برگزاری رشد چشمگیری داشته است و این رشد چشمگیر را به رشد 60 درصدی آثار ارائه شده در نمایشگاه و رشد 30 درصدی تعداد غرفه ها نسبت می دهند.
    
    
        

ضرورت ادامه تحصیل

ضرورت ادامه تحصیل برای صاحبان کسب وکار و کارمندانشان


منبع: www.businessweek.com

ریچارد اسکالنیک، رییس آموزشگاه کسب وکار به فعالان در حیطه کسب وکار، به ویژه صاحبان کسب وکارهای خرد توصیه می کند که به صورت تمام وقت، پاره وقت یا غیرحضوری (اینترنتی) در این زمینه ادامه تحصیل دهند.
    شرکت های بزرگ با ایجاد شرایط مناسب برای ادامه تحصیل کارمندانشان(مثلادر نظر گرفتن کمک هزینه برای تحصیل کارمندان)، توانسته اند در جهت استخدام کارمندان شایسته و حفظ آنها موفقیت های چشمگیری کسب کنند. به گفته ریچارد اسکالنیک با توجه به گسترش آموزشگاه هایی که دوره های MBA را به صورت غیرحضوری برگزار می نمایند، فرصت مناسبی ایجاد شده است تا افرادی نظیر مدیران ارشد اجرایی(CEO) یا کارمندان کلیدی شرکت ها به ادامه تحصیل بپردازند. کارن ای. کلین خبرنگار بیزنس ویک با اسکالنیک گفت وگویی کرده که شرح مختصری از آن را در زیر می آوریم.
    کلین: کارآفرینان در دنیای کسب وکار از راه های گوناگونی وارد این عرصه شده اند و همه آنها لزوما تحصیلکرده نمی باشند. به نظر شما برای چنین افرادی بازگشت به عقب و اقدام برای ادامه تحصیل تا چه حد می تواند دشوار باشد؟
    اسکالنیک: این دوره های آموزشی دشوار هستند. زمانی که برای اتمام آنها در نظر گرفته می شود حدود دو تا سه سال است، و بستگی به تعداد واحدهای پیش نیازی دارد که هر شخص با توجه به وضعیتش باید بگذراند. مثلادوره آموزشی ما شامل 12 عنوان درسی است که در مجموع 36 واحد می باشد. دانشجویان پاره وقت سالی سه ترم دارند و عموما در هر ترم دو عنوان درسی را می گذرانند.
    
    
    کلین: به نظر شما صاحبان کسب وکار چگونه می توانند چنین دوره های سختی را بگذرانند؛ به طوری که در اداره امور شرکت هایشان نیز به مشکل برنخورند؟
    اسکالنیک: هنگامی که از ادامه تحصیل در زمینه MBA سخن می گوییم، گذراندن دوره های تمام وقت و مشکل به نظر افراد می آید، در حالی که دوره های آموزشی پاره وقت و غیرحضوری بسیار گسترش پیدا کرده اند. این خود فرصت مناسبی است که صاحبان کسب وکار خرد و کارمندانشان بتوانند ادامه تحصیل دهند و به وظایف خود در شرکتشان نیز عمل کنند. این دوره ها به گونه ای طراحی شده اند که کلاس ها نیمه شب ها یا در تعطیلات آخر هفته برگزار می شوند یا حتی می توانید در دوره های غیرحضوری ثبت نام کنید که هیچ گونه کلاس عمومی ندارند. به طور کلی مدت زمانی که برای هر عنوان درسی در هفته اختصاص می دهید، بین 9 تا 12 ساعت است.
    
    
    کلین: لطفا کمی در رابطه با مزایای خاصی که دانشجویان MBA به دست می آورند، توضیح دهید.
    اسکالنیک: اول اینکه آنها در زمینه های مختلف، مهارت ها و آموخته های مدیریتی کسب می کنند، یعنی در زمینه هایی که تا به حال آموزش رسمی نداشته اند نظیر بودجه، بازاریابی، منابع انسانی و غیره. مثلاممکن است در شرکتی که مشغول به کار هستند فقط در یک زمینه تخصص پیدا کرده باشند و تجربه ای در زمینه های دیگر نداشته باشند. در واقع این دوره ها چارچوب رسمی مهارت های مدیریتی را به افراد ارائه می دهد. دوم اینکه شرکت در این دوره ها فرصت بسیار مناسبی است تا افراد کسب وکار خود را به استادان و همکلاسی هایشان ارائه نمایند و بتوانند مشکلات کسب وکارشان را به عنوان پروژه های کلاسی مطرح و از راه حل های ارائه شده استفاده نمایند.
    
    
    کلین: شرکت های بزرگ عموما هزینه ادامه تحصیل کارمندانشان را می پردازند یا حداقل کمک هزینه ای را در اختیار آنها قرار می دهند. به نظر شما شرکت های کوچک تر نیز بایستی چنین کاری انجام دهند؟
    اسکالنیک: وقتی با دانشجویانم در رابطه با پیشنهادهای شغلی که به آنها شده صحبت می کنم، یکی از ملاک های آنان فرصت ادامه تحصیل هنگام کار می باشد. به همین جهت آنها عموما شرکت های بزرگ تر را انتخاب می کنند که چنین فرصتی را در اختیار آنها می گذارند. به عقیده من شرکت های کوچک تر می بایست در صورت امکان کمک هزینه ادامه تحصیل به کارمندانشان اختصاص دهند تا بتوانند گامی مفید در جهت استخدام و حفظ کارمندان شایسته بردارند. همچنین باید در نظر داشته باشند که سرمایه گذاری آنها در درازمدت نتیجه خواهد داد؛ به طوری که پس از مدتی از کارمندان آموزش دیده و ماهر بهره مند خواهند بود.
    
    
    کلین: کمی در رابطه با هزینه ها توضیح می دهید؟
    اسکالنیک: اگر در یک کالج خصوصی ثبت نام کنید، حدودا می بایست 50000 هزار دلار بپردازید، اما آموزشگاه های عمومی زیادی نیز وجود دارند که بین 20 تا 35 هزار دلار هزینه اتمام دوره است.
    
    
    کلین: آیا دوره های غیرحضوری MBA ارزان تر هستند؟
    اسکالنیک: خیر، ولی این دوره ها ادامه تحصیل را آسان تر کرده و امکان شرکت افراد در چنین دوره هایی بسیار بیشتر شده است. مخصوصا برای افرادی که کسب وکارهای خرد انجام می دهند و با مسائل غیرقابل پیش بینی زیادی روبه رو می شوند. مثلاشما برنامه ریزی می کنید که یکشنبه و سه شنبه شب ها به کلاس بروید، ناگهان مساله ای اتفاق می افتد و شما نمی توانید سر کلاس حاضر شوید، در نتیجه دوره های غیرحضوری برای شما بسیار مفیدترند و دیگر مجبور نیستید در روز خاصی به کلاس بروید و برنامه تان را خود معین می کنید.
    
    
    کلین: برای انتخاب دوره مناسب MBA، به صاحبان کسب وکار خرد چه پیشنهادی می کنید؟
    اسکالنیک: می بایست در رابطه با نوع دوره های برگزار شده تحقیق کنند و بدانند دوره ها از نوع همگروهی(cohort-based) است یا نوع غیرهمگروهی(non-cohort-based). در نوع اول تمامی افراد می بایست در یک زمان معین ثبت نام کنند و پا به پای کلاس پیش روند تا عقب نیافتند؛ اما در گروه دیگر افراد هر زمان که بخواهند ثبت نام می شوند و کلاسشان را شروع می کنند. صاحبان و مدیران کسب وکارهای خرد ممکن است ابتدا حجم کار مشخصی داشته باشند؛ اما پس از مدتی احتمال دارد رکود یا ادغام چند شرکت رخ دهد، در نتیجه آنها مجبورند برای مدتی در دوره ها شرکت نکنند. بنابراین شما بایستی آموزشگاهی را انتخاب کنید که به راحتی به شما مرخصی دهد و پس از آمادگی دوباره دوره را از سر بگیرید.
    
    
    کلین: آیا بین دوره های حضوری با دوره های غیرحضوری تفاوت عمده ای از نظر کیفیت و کارآیی وجود دارد؟
    اسکالنیک: بر اساس شنیده ها، دوره های غیرحضوری نیز به اندازه دوره های دیگر سخت است و ممکن است تلاش بیشتری را طلب کند؛ چراکه مجبورید در بحث های کلاسی از طریق پیام هایی که می گذارید شرکت نمایید و دیگر مانند دوره های سنتی نمی توانید در کلاس بنشینید و از شرکت در بحث ها شانه خالی کنید.